- зар
- Зар берді. жерг. «Алшы» деп өтінді, жалынды. Жақсының жүзі жәндетті, Бір көруің ғанибет-ті. Жаманның ісі міндет-ті, З а р б е р с е алушы болма! (Ы. Алтынсарин: Жеті ғасыр., 2, 16). Зар етіне түсті. Қыран құс бабына келді, аңға салуға жарады д.м. Құсты баптап, оның бойындағы артық етін түсіріп жаратуды құсбегілер құстың «з а р е т і н е т ү с у і» дейді (Ана тілі 31. 01. 1991, 8). Зар күйі. Бүркіттің әбден бабына келіп аңға түсетін күйге келуі. З а р к ү й г е түскен бүркітті міндетті түрде аңға салу қажет (Қаз. этнография., 2, 580).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.